|
Post by Mr. Plavenau^^ on Jan 23, 2008 12:42:13 GMT -1
Midden in de mensenwereld, op een van de meest bezochte plaatsen op het moment, stonden er - zoals altijd - een groep kraampjes tot laat in de avond opgesteld. Meerdere stemmen klonken luid over het plein, van verkopers die nog voor de avond hun waar probeerden, want vanaf de zon onder was moesten ze vertrekken. Een basstem klonk luid boven iedereen uit en sprak een gemanteld persoon aan, "Hé, jij daar" riep hij.. maar er kwam geen reactie. het persoon met de basstem zwaaide met een vis en ging gewoon verder met zijn aanspreking "Wil je geen vis kopen? Omdat het zo laat is maar twee geldstukken. Wat is de munt waarmee ze hier betallen? Goud, dollars, euro's? xD"
De gemantelde man nam zijn kap af en lange stijle bruine haren kwamen tevoorschijn. Handig streek die een lok achter zijn oor terwijl hij op het kraam toeliep. "Twee munten hé?" Zei hij, met een zachte zuivere stem, die niet bij zijn uiterlijk paste. Plots geinteresseerd en met zijn ijsblauwe ogen nam hij de vis in zich op. "In orde.." Vervolgde hij en zijn hand gleed onder zijn gewaad, waardoor er even een zilveren schittering te zien was. De verkoper's mond viel open toen hij doorhad dat de klant zonder meer de vis wou kopen en al in zijn geldbuidel taste, want hij had meer gevraagd dan de vis waard was. Hij nam dan maar aan dat het iemand was die niet van hier was, en dat de prijzen waar hij vandaan kwam veel hoger waren.. Maar dat zou hij natuurlijk niet laten merken, dit was zijn geluksdag.
De waarheid was natuurlijk anders, want de man die was in feite een tovenaar; en met een beetje moeite was hij in staat om een geldstuk te veranderen in honderden geldstukken, hoewel hij er alleen zoveel kopieërde als hij nodig had. Met de vis in zijn hand keerde hij zijn rug naar de verbrouweerde marktkramer, twee munstukken naast de andere vissen achterlatend. Met zijn ogen gericht op een muurtje waar hij in rust en uit de zon kon zitten..
|
|
|
Post by ++ Ryan & Sharpay Evans on Jan 23, 2008 12:50:26 GMT -1
Niet ver daar vandaan wurmde een andere jongen zich tussen een groepje mensen door die druk tegen elkaar stonden te praten. "Kijk uit waar je loopt" beet hij de man toe, die heel erg in zijn weg stond. Tenminste, dat vond hij, want iedereen die het niet met hem eens was stond zoiezo al in de weg, en was het niet waard mee te praten.
Het tasje, met een paar ingrediënten erin voor de maaltijd van die avond, maar ook ingrediënten voor iets anders, slingerde lans zijn bovenbeen heen en weer. Hij ging even met zijn hand door het blonde haar wat eigenlijk nooit helemaal perfect zat, maar zo'n beetje, alle kanten op stond. Toen de geur van vis zijn neusgaten vulde moest hij wel stil blijven staan, want een enorme misselijkheid trad op. "Wát?" bracht hij uit en draaide zich om, en keek recht in de ogen van de eigenaar van de vis. Hij probeerde de jongen te identificeren, te herkennen, maar hij had hem nog nooit gezien.
|
|
|
Post by Mr. Plavenau^^ on Jan 23, 2008 13:12:19 GMT -1
Plots merkte de man dat er een plotse oproer was, een jongen die dacht dat hij alles was baande zich een weg door de weinige mensen die nog op het plein stonden en vond zo te zien dat iedereen voor hem moest wijken. Geïrriteerd bleef hij staan, want zo te zien stond hij recht in de baan van waar hij heen ging. Toen de jongen een grote mond tegen de man naast opzette en zich daarna naar hemzelf omdraaide bekeek hij hem minachtend en probeerde een geheel beeld te krijgen. Blond haar, waarvan je hoopte dat je het nooit zou krijgen, een arrogant gezicht en een soort heuptasje dat langs zijn been slingerde.
Na kort gezucht te hebben, want in de man's ogen zag de jongen er voor het moment nog erger uit dan hijzelf, streek hij - net zoals de jongen net deed - een hand door zijn haren heen, zodat het niet meer voor zijn ogen hing en keek hem indringend aan. "Wat moet je?" Vroeg hij, op de toon alsof hij tegen een zwerver bezig was. Hij wou bijna nog een opmerking maken over het punt dat hij hem geen geld zou geven - vooral door zijn gedrag - maar hij hield zich maar in en wachtte op een reactie. Uit zijn ooghoek zag hij de eerste zonnestralen al ondergaan, de marktkramers zuchtten en hun spullen opruimen, maar hij besteedde er niet echt veel aandacht aan..
|
|
|
Post by ++ Ryan & Sharpay Evans on Jan 23, 2008 13:17:38 GMT -1
"Niks" antwoorde Ryan koeltjes, stak zijn handen in zijn zak en keek de andere jongen vuil aan, alsof hij een hond was die in iets smerigs had moeten rollen. Wát had iedereen tegen hem vandaag? Hij had ook al een aanvaring gehad met de vrouw bij de supermarkt, en nou kwam dit er ook nog bij. Een valse glimlach kwam tevoorschijn op zijn lippen, terwijl hij Ryne aankeek. "Ik zou die vis, of wat je dan ook hebt, maar weggooien, want het stinkt. Of jij bent het" voegde hij er dan lucthig aan toe en keek Ryne uitdagend aan.
|
|
|
Post by Mr. Plavenau^^ on Jan 23, 2008 13:53:20 GMT -1
Ach.. een rijkeluis zoontje ofzo, dat kon je zo merken, want normale vis - die niet net gevangen was - rook altijd zo. Maar rijke kinderen kennen alleen vis die op hun bord ligt, bereid door een kok. Na even met zijn ogen gerold te hebben keek hij weg, en zag dat zijn plaatsje net bezet was door een oude vrouw. Jammer, maar overleefbaar.. Dacht hij en hij liet zijn ogen de omgeving nog eens in zich opnemen, op zoek naar de beste plaats om te zitten, hij was de jongen al half vergeten.. Want in zijn ogen was die minder dan niets waar; een mens en nog wel een verwend kind, daar wou hij echt niet mee aanpappen.. Toen hij een degelijk plaatsje zag liep hij erheen, de jongen was al uit zijn geheugen dus hun schouders raakten elkaar behoorlijk hard toen hij voorbij liep, maar daar besteedde de man niet echt veel aandacht aan.
|
|
|
Post by ++ Ryan & Sharpay Evans on Jan 23, 2008 13:57:50 GMT -1
Ryan had eerst grijnzend gekeken naar alles wat Ryne deed, maar vloekte toen hij omver werd geduwd en pakte vrijwel meteen uit een reflex zijn schouder uit. "Dat je me negeert, oké, maar dat je me half omver loopt". Hij spuugde voor Ryne's voeten op de grond en keek hem uitdagend aan. Hij wist niet wié hij was, wát hij deed en wáar hij vandaan kwam, maar wat hij wel wist was dat hij nu al een enorme hekel aan deze jongen aan het ontwikkelen was.
|
|
|
Post by Mr. Plavenau^^ on Jan 23, 2008 14:13:47 GMT -1
"Ach jongen" Antwoorde de man plots, hem aansprekend alsof het een klein minderwaardig kind was en met een smalende glimlach op zijn gezicht "Je zou nooit iemand moeten uitdagen voor je weet waar die tot in staat is, en mij heb je duidelijk onderschat.." Terwijl hij zijn laatste woorden uitsprak kwam er een gemene grijns op zijn gezicht te staan en dat gaf zijn ijsblauwe ogen meteen een andere indruk, eerst leken ze vriendelijk, zacht en kwetsbaar.. maar nu - hoewel zijn blik niet echt veranderd was - lekzn die gewoon kwaadaardig. Rustig legde hij zijn cape op de muur naast hem, waar hij net nog op wou gaan zitten en legde zijn vis daarop, zodat die niet vuil zou worden. Nu pas kon je de man's gestalte echt duidelijk zien, hij was niet overdreven groot of gespierd, maar zijn houding liet anders van hem uit gaan. Rustig zette de man zijn ene voet achter de andere in gevechtshouding en begon hij het voorwerp dat aan zijn riem hing vast te maken. Het leek op een gewone staf, maar dat was het duidelijk niet door de metalen punt eraan. Maar de man plaatste het voorwerp met de punt naar beneden en het daardoor minder op een wapen liet lijken, hoewel het er nog steeds voor kan aangezien worden.. Dat was het wel niet, het was een soort kleine staf; zover klopten de meeste beredeningen, maar het geleidde de man's magie en liet het iethingy sterker uitkomen. Het was tot zover hij wist de voorlaatste op deze wereld en totaal onbekend voor een normale mens. Vervolgens keek hij de jongen aan en zei "En de beste reden waarom je iemand nooit moet uitdagen die je niet kent is omdat die meestal niet reageren zoals je verwacht.."
|
|
|
Post by ++ Ryan & Sharpay Evans on Jan 23, 2008 14:21:16 GMT -1
Ryan deed toch, aangezien hij zich een beetje geintimideerd voelde, een paar passen naar achteren maar bleef Ryne strak aankijken. "was dat een bedreiging?" zei hij en grinnikte even, maar was toch op zijn hoede. Achter zijn rug hield hij zijn hand in een soort van kromme vorm. Een bol van licht begon langzaam te gloeien tussen zijn vingers, alsof het een klein lichtgevend balletje was. Op dit soort momenten was het toch wel handiger geweest als Kaitlin er was geweest, maar die was er niet. Dus moest hij het helemaal van zichzelf en de magie hebben.
|
|
|
Post by Mr. Plavenau^^ on Jan 23, 2008 14:44:28 GMT -1
Powerplay stukje met toestemming De man keek plots met interesse naar de jongen die zich plots anders gedroeg.. Magie, de jongen produceert magie.. Niet te geloven. Schoot er door de man's hoofd heen en plots viel het hem op dat er een hele groep mensen om hen stonden. Zo te zien was een gevecht hier toch niet zo normaal, hoewel hij eigenlijk niets anders verwacht had. Hij zag degenen die achter de jongen stonden verbaasd kijken en wijzen.. Dus magie was hier toch niet zo normaal, of het werd niet openlijk getoond. Snel, voordat de andere jongen klaar zou zijn met zijn magie draaide de man zijn wapen om en legde zijn handen op de punt, waarna hij zijn ogen sloot. Hij was nog steeds niet zeker welke kleur zijn schild had, want hij moest steeds zijn ogen sluiten om het op te roepen. Hij had het vage gedacht dat het blauw was, maar zelfs daar was hij niet zeker van, wie weet was het doorzichtig of zelfs kleurloos, maar dat dacht hij niet.. Gelukkig werkte het wel, in princiepe was het bestendigd tegen de meeste basis magie en zou sterkere magie hopelijk genoeg verzwakken. Want hoewel hij een volbloed tovenaar was had hij zichzelf alles moeten leren. Wat hem waarschijnlijk ongeveer even sterk maakte als de mens, en dat vond hij behoorlijk jammer.. maar gelukkig zou zijn wapen daar wel mee helpen.
|
|
|
Post by ++ Ryan & Sharpay Evans on Jan 23, 2008 15:02:50 GMT -1
Ryan wierp tevreden een blik om het groepje mensen dat langzaam maar nieuwsgierig naar voren kwam. "Ramptoeristen.." mompelde hij in zichzelf maar moest onwillekeurig grijnzen. De palm van zijn hand begon langzaaam warm te worden, maar dit was een van de stadia die bij het proces hoorden, dus was hij er wel gewend aan. "Ben je er kláar voor?" zei hij en hief zijn hoofd wat hoger. Hij mocht dan wel een paar jaar jonger zijn, zwak was hij niet. En dat wist hij zelf ook. Wat Ryne momenteel deed wist hij niet, want hij was te erg op zichzelf geconcentreerd.
|
|
|
Post by Mr. Plavenau^^ on Jan 23, 2008 15:19:43 GMT -1
Basis magie.. de kans was behoorlijk groot, hoewel die dan ook wel krachtig zou zijn. De man hoorde de woorden van de jongen amper en begon zijn energie in zijn schild te geleiden. In princiepe kon hij ook een snele aanval doen, maar dat zou laf zijn. Dus besloot hij zich maar te verdedigen en een aanval te houden voor als hij echt niet anders kon. Elke magie komt anders voort, en dat maakte het moeilijk om te bepalen wat voor magie de jongen eigenlijk gebruikte.. Gelukkig, het schild was klaar, en zou elk moment zichtbaar worden. Hij wist zeker dat het zichtbaar was, want hij had het al gebruikt op rovers die hem ooit overvielen - de rovers in kwestie waren angstig weggerend toen ze hem magie zagen gebruiken maar toch..
|
|
|
Post by ++ Ryan & Sharpay Evans on Jan 23, 2008 15:42:26 GMT -1
Ryan deed even onzeker een pas achteruit toen hij het schild zag en slikte even. Hij had dit niet verwacht, absoluut niet. Hij wist ook niet dat hij magische krachten had, maar nu wel. Hij ging wat steviger op de grond staan en liet toen, zonder het aan te kondigen, de energie bal los richting Ryne en grinnikte.
|
|
|
Post by Mr. Plavenau^^ on Jan 24, 2008 14:10:56 GMT -1
Verbaasd door de plotse actie van de jongen brak de man's schild af toen de energiebal het raakte en hij moest toch enkele stappen weg zetten; eerst achteruit, en toen opzij om het restje van de energie bal te ontwijken. Hij voelde de warmte duidelijk toen het hem net niet raakte, maar vreemd genoeg kwam er geen schade op zijn kleren. De man fronste en strekte zijn hand uit waarbij hij zijn eigen aanval voorbereide; maar dat zou de jongen waarschijnlijk ook wel zien..
|
|
|
Post by ++ Ryan & Sharpay Evans on Jan 24, 2008 15:04:23 GMT -1
Ryan glimlachtte even, maar wist dat het hiermee nog niet gewonnen was. Hij had de opladende 'soort' van energie in Ryne's rechterhand gezien, en wist dat hij zich daar voornamelijk op voorbereiden moest. Ook hij stak nu weer zijn hand vooruit en probeerde magie op te laden.
|
|
|
Post by Mr. Plavenau^^ on Jan 30, 2008 10:33:55 GMT -1
Na even gechecked te hebben hoeveel aanvallen hij nog kon doen met zijn overgebleven kracht - een tiental - zuchtte hij weer en liet hij zijn arm zakken. Hij wou niet tegen de jongen vechten, niet hier, niet nu.. Even moest hij denken aan de volksvergadering van de vorige nacht. Als de rassen niet samenwerkten zou de wereld vergaan, maar in zijn mening zou de werekld alleen sneller vergaan als ze dat wel deden. "Er zijn teveel mensen hier, vind je ook niet?" Zei de man dan ook maar futloos, toen hij zag dat zijn vis op de grond was gevallen tijdens het gevechtje, normazal zou hij boos zijn geworden. Maar nu niet, want de ontmoeting met een nieuwe tovenaar had hem best wel verbaast. Zonder nog een woord te zeggen trok hij zijn jas weer aan, en vertrok; met zijn stok in de hand. De menigte die zich rond hen had gevormd week open toen de onbekende langsliep en met een laatste blik op de andere jongen zei hij "Ik heet trouwens Ryne.. Ryne Plavenau, het is maar zodat je weet naar wie je opkijkt." Opnieuw draaide de man zich op en kwam in beweging, de jongen achter zich latend. Deze ontmoeting had deugt gedaan, zijn frustraties kunnen uiten tegen de jongen enzo..
|
|